‘Ik zat zelf op een typische jarenzeventig-dorpsschool met lichte lokalen en compleet met zitkuil”, vertelt kunsthistorica Wilma Kempinga. „Op loopafstand van huis, midden in het dorp, naast het hertenkamp. Precies zoals het moet.

Die school is sindsdien gesloopt en vervangen door een groot complex met dorpshuis en sporthal aan de rand van het dorp. Precies zoals het níét moet.” Voor Kempinga lag de motivatie dus dichtbij huis om in 2009, samen met architect Tjeerd Wessel, de stichting Mevrouw Meijer op te richten.

Doel: schoolgebouwen die niet meer voldoen niet slopen maar renoveren. Dat is beter voor de school en de leerlingen, voor het milieu en voor iedereen die nog weet hoe zijn of haar school eruitzag, de lichtinval, de geur, het geluid (en natuurlijk ook de juf). Voor ons allemaal, dus.

Na jaren van inspanning stroomt de erkenning nu binnen. Binnen drie maanden tijd heeft het nieuwste project van Mevrouw Meijer, vakschool Nimeto in Utrecht (zie inzet), vijf belangrijke prijzen gewonnen: de ARC Award voor architectuur van De Architect, de Gouden Piramide van het Rijk voor voorbeeldig opdrachtgeverschap, de Gulden Fenix voor renovatie, de Utrechtse Rietveldprijs voor architectuur én de Schröderprijs voor opdrachtgeverschap. Architect Maarten van Kesteren is zaterdag genomineerd voor de Abe Bonnema Prijs voor Jonge Architecten 2024.

Wilma Kempinga spreekt met aanstekelijke passie over scholen, en wat een schoolgebouw kan zijn. „Iedereen heeft die herinne.