Slim van Nile: we móésten wel wat meer ruimte nemen om hun nieuwe album te bespreken, anders zouden we het nooit kunnen hebben over de titels van de songs, zoals (*diepe ademteug*) ‘Chapter for Not Being Hung Upside Down on a Stake in the Underworld and Made to Eat Feces by the Four Apes’. Daarbij valt een Nile-klassieker als ‘Papyrus Containing the Spell to Preserve Its Possessor Against Attacks from He Who Is in the Water’ nog wel mee. Waar het over gaat? De teksten en thema’s achter de technische death metal van Nile draaien altijd om één ding: het oude Egypte, en dan vooral lustig lepelend uit het Egyptische dodenboek.

Door soms de Arabische toonladder op en af te rennen, door de mysterieuze teksten en flink wat geluidseffecten toe te voegen voor de sfeer, krijgt de muziek van Nile de vibe van verwrongen, duistere versies van 1001 Nacht-sprookjes. Een zekere vorm van oriëntalisme kun je niet ontkennen, maar toch mag je hopen dat de band daarmee vooral verantwoordelijk is voor meer interesse in egyptologie onder metalheads – voer voor sociologen . Muzikaal raast ook dit tiende album – het akoestische intermezzo daargelaten – met extreem brute kracht en onwaarschijnlijke snelheid en zit het vol onderaardse stemmen.

In die zin niets nieuws onder de Ra, dat doet Nile namelijk al tien albums op rij en ondanks wat personele wisselingen blijven drummer George Kollias en gitarist-zanger Karl Sanders de ruggengraat van de band. Nieuw en fris zijn de griez.