Massive Attack leverde het absolute hoogtepunt van de Lokerse Feesten 2024 af. Met prachtige glasheldere songs en een visueel overweldigend spektakel, maar evenzeer met de (gast)zangers die het collectief uit Bristol bij had. Alle stemmen uit hun bekendste hits waren aanwezig, aangevuld met het jonge geweld van Young Fathers.

Dat alles groeide uit tot een beklijvend vijfsterren-concert. Eerder op de avond had ook Trentemøller al het goede voorbeeld gegeven. Massive Attack op de Lokerse Feesten was geen concert maar een belevenis.

De triphoppers uit Bristol klonken de hele avond even loepzuiver als overweldigend. Een barrage aan boodschappen deden je nadenken terwijl je oren verwend werden. De kurkdroge beats in ‘Angel’ en ‘Teardrop’ leken recht uit de woestijn geïmporteerd.

De Britten had haast evenveel gastzangers als bandleden bij. Van ouwe getrouwe Horace Andy tot nieuwe favorieten Young Fathers, door 3D als ‘our brothers in arms’ omschreven. Het beklijvendste moment kiezen is moeilijk.

De stem die Deborah Miller bovenhaalde in ‘Unfinished Sympathy’ was alvast bloedstollend mooi. Haar vocale uithalen spookten uren later nog door je hoofd. Vlak ervoor had ze al ‘Safe From Harm’ gezongen, door 3D uit solidariteit opgedragen aan het Palestijnse volk.

Toen enkele jongeren nadien in het publiek ‘Free Palestine’ scandeerden weerklonk er toch ook wat gemor. Elisabeth Fraser was nog zo’n kanjer van een stem. De Tim Buckley-cover ‘Song to the Siren’.