Het politieke activisme van Marx was erop gericht het kapitalisme ten val te brengen om zo een einde te maken aan de uitbuiting van het proletariaat. Maar zijn intenties reikten veel verder. Hij wilde de mensheid als geheel bevrijden van de verdoving van een “valse bewustzijn”; van de vervreemdingen die de egoïstisch en heerszuchtig maakten; en van de beperkingen die de mensheid belemmerden haar volledige creatieve potentieel te bereiken.

Voorwaar, weinig doelen kunnen nobeler zijn dan dit. Men zou geneigd zijn te denken dat Marx alleen maar goede bedoelingen had voor de mensheid, maar om iemand te beoordelen uitsluitend op basis van zijn uitgesproken intenties, is nogal beperkt. Marx zou namelijk elke prijs betaald hebben om zijn visie werkelijkheid te laten worden, zelfs indien hij daarvoor miljoenen mensen moest opofferen in een wereldwijde revolutionaire oorlog.

Je zou kunnen aanvoeren dat de slachtoffers, technisch gezien, geen echte mensen zouden zijn – volgens Marx’ filosofische kijk op de wereld bestond de huidige mensheid uit vervreemde wezens geregeerd door een vals bewustzijn. Alleen door het communisme zouden deze creaturen kunnen veranderen in échte mensen, één met hun “soort-natuur”. Was dus niet elke prijs voor het communisme een goede prijs? Op 1 juni 1848 richtte Marx de op, een krant radicaal gekant tegen de Pruisische en Oostenrijkse regeringen.

De niet alleen een broeinest van polemiek, het was ook de meest oorlogszuchtige krant in Euro.