Jarenlang waagde kanovaarster Martina Wegman (35) haar leven op de gevaarlijkste rivieren ter wereld, tot ze in 2015 besloot de omslag te maken naar de olympische sport kano-slalom. Zaterdag begint ze aan de Olympische Spelen in de K1, een eenpersoons kajak. In een trainingsschema vol gekleurde blokjes stond precies wat er tot aan Parijs moest gebeuren: aerobics, sprints, thresholds, krachttraining en intervals wisselden zich zes dagen per week af met technische kanosessies en trainingen gericht op maximale zuurstofopname.

In de aanloop naar haar tweede deelname aan de Olympische Spelen zette Wegman (35) alles op alles voor een plek op het podium. Wie dit tien jaar geleden aan Wegman had verteld, was raar aangekeken. Een sport waarbij je op een kunstmatige wildwaterbaan binnen zo min mogelijk tijd door een slalomparcours moet komen, daar valt toch weinig aan te beleven? Liever reisde ze met haar kano de wereld over, op zoek naar meest uitdagende stroomversnellingen en hoogste watervallen.

Kanovaren hoort bij Wegmans opvoeding. Haar vader heeft een kayakverhuurbedrijf en organiseert tochten door Europa. Elke vakantie bezoeken ze nieuwe rivieren.

In het weekend rijden ze soms zelfs vijf uur naar de Duitse Irreler Wasserfälle, volgens hem een van de mooiste rivieren van de omgeving. Toch zijn het eerder haar broer en zus die hun vaders enthousiasme overnemen. „Ik vond het eigenlijk vooral heel eng”, zegt ze lachend in een strandtent in Camperduin, vlak bij haar ouderlijk h.