Met haar solo in Prima Facie toont Maria Kraakman haar buitengewone klasse als actrice. Dat ze voor dit spraakmakende optreden als eerste de genderinclusieve (genderneutrale) Theo d’Or wint, is haar zeer gegund. Prima Facie van Internationaal Theater Amsterdam, in regie van Eline Arbo, is een rechtbankdrama, waarin Tess, een advocate gespecialiseerd in het verdedigen van verdachten van zedenmisdrijven, aan de andere kant van het recht komt te staan als ze wordt verkracht.

Dan blijkt hoe onrechtvaardig de door mannen opgestelde zedenwetten voor vrouwen uitpakken. De 49-jarige Kraakman speelt Tess fenomenaal. Als ze vertelt over haar successen is ze arrogant als een triomfantelijke vechter: boksend in de lucht bij de rake klappen die ze uitdeelt, rondschietend als een cowboy bij de treffers die ze scoort.

Als slachtoffer toont ze een naturel verdriet dat je niet onberoerd laat. En als ze zich herpakt en het onrecht aanklaagt, knalt ze van het podium, afwisselend woedend en ijselijk kalm, haar woorden als brandende fakkels de zaal in gooiend. De kracht van Kraakman is dat ze in elke gedaante een herkenbaar mens neerzet, transparant en toch niet eenduidig: bij de arrogantie proef je ook onzekerheid, bij de woede ook zelfverwijt.

Met haar precieze tekstbehandeling, heldere stemgeluid en energieke presence heeft Kraakman altijd een meerwaarde in voorstellingen. Tot haar memorabele rollen behoren onder meer haar associatieve, sensuele spel in Het jaar van de kreeft (2016, nominati.