Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven. Lize Spit kreeg voor haar nieuwste boek, De autobiografie van mijn lichaam, vijf sterren in onze krant.

In Bar Miroir vertelt ze waarom ze het boek schreef. En ze vertelt over kunst en artiesten die haar inspireren of raken. David Bowie bijvoorbeeld.

Of de film Anatomie d’une chute van de Franse Justine Triet. “Schaamteloos open” en “verbluffend”. Dat schreef onze krant over Autobiografie van mijn lichaam, het nieuwste boek van Lize Spit.

Het boek begint met een mail die Lize Spit op een winterdag van haar moeder ontvangt. ‘Slokdarm’ zegt het onderwerpveld. Het is het begin van een maandenlange lijdensweg langs oncologen en gespecialiseerde kankerafdelingen.

Wat ook terloops in de mail wordt meegedeeld: de ouders van Lize gaan scheiden. Het is een hard boek soms. De schrijver Spit rapporteert minutieus elk detail uit het laatste levensjaar van haar moeder.

Ze gebruikt daarbij bewust het woord moeder, om de jarenlange afstand tussen hen te onderstrepen. In onze podcast Bar Miroir vertelt Lize Spit waarom ze het boek schreef en waarom ze het zo schreef. “Een moeder zet je op de wereld, koestert je, ze heeft me zelfs borstvoeding gegeven.

Maar tegelijkertijd, als volwassene, vond ik het al moeilijk om naast haar in de zetel te zitten omdat dat eigenlijk al te dichtbij was. Het boek is een soort zelfonderzoek maar ook een ond.