Handje Vrienden, god wat zijn ze mooi. Je belt ze een keertje op. Dan ga je met ze naar het café om bier te drinken.

Ga je lekker naar je voetbalclub, of in ieder geval kijken naar je voetbalclub, en buitenspel uitleggen aan allemaal rare lui, en op verjaardagen hoef je nooit een cadeau voor je vriend te kopen want hij koopt dat ook niet voor jou, en je hoeft ook nooit te bellen want jullie begrijpen elkaar toch wel. Je bent er gewoon, en 1x per jaar ga je samen bier drinken in Barcelona, of zoals normale mensen doen in Sarajevo, en dan ben je weer beste vrienden. Dan vraag je nog even voor de vorm: " ", of hoe heten die vrouwen tegenwoordig, en dan ga je weer over tot de orde van de dag, want je doet toch niks anders dan klaverjassen met je vrienden, en bier drinken met je vrienden, en je geeft een paar rakija terug aan de ober, en je lult een beetje over Ajax en De Graafschap en MVV of wat je voetbalclub dan ook is, of je rookt stiekem een paar sigaretten, en die vriend van je die KNO-arts is rookt ook een paar sigaretten, je gooit wat muntjes op nummer 28 en je slaat elkaar een paar keer op de schouder en je danst met alle vrouwen, met alle vrouwen op het bal, al zijn het er veel te veel om van te houden.

God wat kun je alles zeggen, wat mag je alles zeggen, wat wil je alles zeggen. En plots zit je met elkaar in een strijd om het kampioenschap, is het Max tegen Lullo - en wat is je vriendschap dan eigenlijk nog waard? Max dankzij pech in verregende kwalificatie in het ac.