Foto: twee mensen, wel vervelend, voor zover wij weten niet verbonden aan de jeugdopleiding van AZ Concept: een soort tv-redactie, maar dan met kinderen, en permanent, of nou ja, zo goed als. Die koters mogen natuurlijk heus wel naar school, tussendoor, en ze slapen thuis, maar in principe staat hun leven in het teken van Presteren. Om de kans op daadwerkelijk Presteren te maximaliseren, gooi je er een zooi volwassenen bij die net mislukt en verbolgen genoeg zijn om compleet geobsedeerd te zijn door datzelfde Presteren.

Zodoende staat de opvoeding niet meer in het teken van het aanleren van correct gedrag, maar van excelleren. Helaas is niet iedereen in de wieg gelegd voor Champions League-niveau, en is een topsportcultuur doorgaans een hard gelag voor de achterblijvers. Neem Jeppe Curth, een Deens talent dat aan het begin van deze eeuw in de jeugdopleiding van Feyenoord speelde maar weer vertrok omdat hij het zat was onder de douch steeds maar weer te worden ondergeplast door zijn teamgenootjes.

Of neem de even huiveringwekkende als hilarische documentaire , opgenomen ter ere van het eeuwfeest van Ajax en een goed argument om de club de 200 nooit te laten halen (integraal terug te kijken na de breek, komt dat zien). Wat dus enorm verbaast is dat het sommige mensen enorm verbaast dat het bij de jeugdopleiding van AZ ook niet altijd gezellig is voor de iets zachtaardiger kinders. De zoon van Nico Dijkshoorn speelde er ooit en over die periode schreef Dijkshoorn een jaar of vee.