Onlangs barstte in museumland een relletje los, een waarvan je je afvraagt of dat niet te voorspellen was geweest. Op 28 mei kreeg het Stedelijk Museum Amsterdam een bruikleenaanvraag van een collectief van kunstenaars, cultuurwerkers en activisten. Zij vroegen een kunstwerk van Ahmet Öğüt op, om als barricade te gebruiken bij een studentenprotest in Amsterdam.

Dat is minder vreemd dan het klinkt. Bakunin’s Barricade (2015-2020) is een installatie met dranghekken en verkeersborden en een complete auto, als ware het een straatbarricade, en is ook écht zo bedoeld. Toen het Stedelijk het in 2021 aankocht, liet Öğüt het museum een juridische verklaring ondertekenen dat het kon worden uitgeleend als barricade-middel bij „radicale economische, sociale en politieke transformatieve gebeurtenissen en bewegingen die aanleiding geven tot ernstige zorgen onder de bevolking aangaande fundamentele mensenrechten, inclusief degene die staan omschreven in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens”.

De oorlog in Gaza is duidelijk zo’n radicale gebeurtenis, maar het Stedelijk weigerde het af te staan . Voorspelbaar misschien, want er zat nóg een deel aan het kunstwerk vast, namelijk dat in die barricade museale topstukken worden opgenomen. Oftewel: het Stedelijk zou Öğüts creatie moeten uitlenen inclusief werken zoals van Käthe Kollwitz, Kazimir Malevich en Nan Goldin.

Laten we er kopieën van uitlenen, bood het Stedelijk het collectief aan, omdat ook .