De terugkeer van Kay Smits in het spelershotel van Oranje ging gepaard met vele omhelzingen en ferme handdrukken. De spelersgroep heeft de 27-jarige handballer een klein jaar gemist, zowel op het veld als ook ernaast. Smits zelf sluit met zijn terugkeer bij de Nederlandse ploeg een moeilijke fase uit zijn (handbal)leven af.

Moeilijke periode "Gewoon het weg zijn bij de spelers, het Nederlands team en bij je club, het niet mogen handballen, dat is heel erg lastig", kijk Smits met gemengde gevoelens terug naar zijn verplichte rustperiode. Smits voelde zich een jaar geleden niet fit. Onderzoeken in het ziekenhuis wezen uit dat een ontstoken hartspier de boosdoener was.

Een moeilijke periode zonder handbal volgde. Lang en moeilijk Smits keerde tijdens zijn revalidatie regelmatig terug naar Limburg, om de lange periode van onzekerheid iets te breken. "Het was vooral lang, soms moeilijk.

Maar er zaten gelukkig ook regelmatig steeds meer 'goede' dagen tussen. Eigenlijk kijk er niet positief op terug, maar achteraf kan ik zeggen dat het toch wel allemaal is meegevallen." Toch beseft Smits dat het ook anders had kunnen aflopen en dat het voortzetten van zijn topsportcarrière aan een zijden draadje hing.

"Als je een tijdje weg bent, merk je heel goed wat je mist en wat je belangrijk vindt. Natuurlijk is handbal daar heel belangrijk in. Maar op de eerste plaats is gezondheid het belangrijkste, want zonder goede gezondheid kan ik geen handbal spelen.

" Weer beginnen Na ongeveer zes maan.