Wat dreef het echtpaar Anders-Bücher? Zat er een plan achter hun verzamelwoede? Of schuimden ze veiling na veiling af en grepen ze hun kans zodra er een Aziatisch object in keramiek te koop werd aangeboden? Het stel verzamelde zo’n 1.400 stuks Aziatische keramiek – maar ook houtsnijwerk, geëmailleerd koper, Europese imitaties van het dure Chinese porselein, lakwerk, in wat een grenzeloze liefde lijkt voor alles wat Aziatisch is. Volgens de inleidende zaaltekst in het Groninger Museum, dat na het overlijden van George Anders en Netty Bücher de collectie beheert met de stichting die het stel in het leven riep, streefde het echtpaar „naar een breed overzicht van Aziatische keramiek: van heel vroeg tot hedendaags, met voorbeelden van zoveel mogelijk typen”.

Een eufemistische manier om te zeggen dat ze er elke cent die ze overhadden aan uitgaven? De tentoonstelling „laat met heel verschillende thema’s zien hoeveel verhalen er zijn te vertellen met Aziatische keramiek. Bijvoorbeeld over eten en drinken, over Chinese godheden en de kosmos, over verborgen betekenissen, over Japanse esthetiek.” Het zijn in Groningen niet alleen heel verschillende thema’s, het zijn er ook heel véél.

Naast de introductietekst begint de tentoonstelling chronologisch met neolithisch aardewerk, waarvan een paar prachtige stukken rond de vijfduizend jaar oud zijn. Maar wie de ronding van de grote cirkelvormige zaal volgt, raakt al snel het overzicht kwijt. De chronologie wordt losg.