In de regels van de Tweede Kamer staat dat schriftelijke vragen die veel te lang onbeantwoord blijven, mogen worden aangemeld voor het vragenuur. Dan moet, als de Kamervoorzitter de vragen goedkeurt, de verantwoordelijke bewindspersoon naar de Kamer komen om ze alsnog te beantwoorden. De afgelopen 4 jaar werden er jaarlijks zo'n 3000 keer schriftelijke vragen ingediend.

In 1990 lag dat aantal nog op 400. Het stellen van schriftelijke vragen is één van de middelen die de Tweede Kamer heeft om het kabinet te kunnen controleren. Daarom hechten Kamerleden aan het tijdig krijgen van antwoord.

Het kabinet mag er maximaal 6 weken over doen om die vragen te beantwoorden. Uit een inventarisatie die in 2023 is gedaan, blijkt dat maar liefst 60 procent van de schriftelijke vragen meer dan 6 weken te laat worden beantwoord. Het record staat op vragen die inmiddels meer dan 290 dagen onbeantwoord blijven.

"Onbestaanbaar", zegt D66 Tweede Kamerlid Joost Sneller die het initiatief nam voor de parlementaire actie vandaag. Hij wijst erop dat tijdens een Kamerdebat drie weken geleden de minister van Binnenlandse Zaken, Judith Uitermark (NSC), geen enkele garantie wilde geven dat het in de toekomst beter zou gaan. Het enige dat ze toezegde is dat ze binnen drie weken met een brief zou komen met daarin 'concrete suggesties' over hoe het kabinet het wil aanpakken.

"Het is inmiddels meer dan drie weken geleden, maar de brief is er nog niet", zegt Sneller. Nu is het toewijzen van mondelinge vra.