Het coalitiecompromis is een afgeleide van het compromis dat woensdag werd gesloten door PVV en NSC, de twee voornaamste tegenpolen binnen het kabinet. Dat was nodig om de onenigheid tussen PVV en NSC op te lossen over de manier waarop de nieuwe asielmaatregelen zouden worden ingevoerd. Woensdag werd duidelijk dat een noodwet, die de PVV graag wilde, na verzet van NSC van tafel is gegaan.

Het wordt nu een gewone wet, waarover het parlement anders dan een noodwet wel vooraf een oordeel kan vellen. Tegelijk zijn de plannen uit het regeerakkoord en -programma om het aantal nieuwe asielzoekers in te dammen, uitgebreid en aangescherpt. In het akkoord staat dat asielvergunningen voor onbepaalde tijd worden afgeschaft, er komen grenscontroles vanaf eind november en tientallen extra cellen voor uitgeprocedeerde asielzoekers en illegalen.

Ook wordt gezinshereniging beperkt: nareizen door meerderjarige kinderen en ongehuwde partners wordt niet meer mogelijk. Veroordeelde asielzoekers kunnen gemakkelijker hun verblijfsstatus verliezen. Ook is het plan dat delen van Syrië veilig worden verklaard, zodat Syriërs zouden kunnen worden teruggestuurd.

Het is nog onzeker of dit standhoudt bij de rechter. Na overleg met VVD en BBB zijn er nog enkele wijzigingen doorgevoerd. Zo krijgen gemeenten geen taakstelling meer om statushouders te huisvesten en worden de asielmaatregelen tegelijkertijd behandeld met de intrekking van de spreidingswet.

Van die laatste wet wil het kabinet graag af. De be.