Wat moeten wij hier met die wilde wolven, nieuwste hobby van onze natuurbeschermers? Ons Provinciebestuur is bij nader inzien tegen, Staatsbosbeheer is voor de wolf. Die is weer tegen natuurwandelaars, tegen paddenstoelenplukkers, uitwaailiefhebbers, wildkampeerders en mountainbikers. Tegen schapenboeren ook, eigenlijk tegen alle Nederlanders.

Niks mag. Een wonderlijke organisatie, die zich keert tegen z'n opdrachtgevers! Het lijkt de overheid wel, daar is Staatsbosbeheer dan ook een verlengstuk van. Ooit zochten Nederlanders, als eigenaren van Nederland, een hovenier.

Dus namen wij een boswachtersclub in dienst om de buitenboel te beheren. Beheren, niet de baas spelen. Geef hier iemand een uniform en die waant zich meteen de baas.

De tuinman ging op de stoel van de tuineigenaar zitten. Schrijft nu voor aan de eigenaar van de tuin waar en wanneer die wel en niet in zijn eigen tuin mag komen. Ook worden er, zonder overleg met de eigenaar, in de tuin bijtgrage dieren verwelkomd en vertroeteld.

Onze verstandhouding met de buren was prima, tot daar door boze wolven al honderden schapen werden doodgebeten. Boze beesten, boze bazen, boze buren. Boze burgers.

Eeuwen geleden, toen Nederland nog niet half zoveel inwoners had, maakten we korte metten met de wilde wolf, omdat die in zijn sterk gekrompen leefgebied een bedreiging ging vormen voor mens en vee. We gaan de natuur herstellen, zo bedachten ze twaalfhoog in Den Haag. Grienpies wil terug naar toen.

Hebben we wel genoeg stikstof.