Afgelopen vrijdagavond kort voor elf uur loopt de ervaren middenvelder Jill Roord stralend en giechelend de ruimte binnen waar een handjevol journalisten klaar staat voor interviews. Roord schuift een ploeggenoot voor zich uit, die wat minder zelfverzekerd uit haar ogen kijkt. Met gemak heeft het Nederlandse vrouwenelftal zojuist de oefeninterland tegen Indonesië gewonnen, met de hoogste score ooit: 15-0.

Iedereen is euforisch en blij in De Lange Vijverberg, het stadion van De Graafschap. Maar de nieuwe teamgenoot die Roord mee naar het perszaaltje neemt, oogt nog wat gespannen. „Kom nou maar”, zegt Roord tegen Ilse van de Zanden, „we moeten langs dit koordje en dan moet je gewoon wat vragen beantwoorden.

” Van der Zanden is met haar 29 jaar twee jaar ouder dan Roord, maar als topvoetballer aanzienlijk minder ervaren. Roord, net terug van een zware knieblessure, speelde dinsdagavond in de met 2-1 gewonnen oefenwedstrijd uit tegen Denemarken, haar honderdste interland. Van der Zanden maakte vrijdag in Doetinchem haar debuut.

Ze is pas sinds een paar jaar actief op het hoogste niveau, als verdediger bij FC Utrecht. Bondscoach Andries Jonker haalde haar bij de selectie en gaf haar vrijdag een half uur speeltijd. Het is heel fijn, vertelt Van der Zanden, na haar eerste wedstrijd voor Oranje, dat „de ervaren speelsters je mee op sleeptouw nemen.

Je kunt bij ze terecht, ze kijken naar je om.” De entree van Van der Zanden in het Nederlandse elftal past in de nieuwe miss.