Advocaat Victor Hissel sloeg zichzelf tot „witte ridder” in de strijd tegen kinderporno. Maar in 2011 werd hij zelf veroordeeld voor het bezit van kinderporno, nadat zijn zoon had geprobeerd hem dood te steken. Zoals vele Belgen had regisseur Joachim Lafosse (1975) gevolgd hoe Hissel opkwam voor de nabestaanden van de slachtoffers van Marc Dutroux; en had hij betraand voor de televisie zitten kijken hoe Hissel een brief voorlas tijdens de begrafenis van Julie Lejeune en Mélissa Russo.

Hij verwoordde een landelijk trauma. Misschien juist daarom werd de val van Hissel snel vergeten, zegt Lafosse. Te zwaar, te zeer verbonden met de zaak-Dutroux.

Met Un silence bracht Lafosse de herinnering weer even naar boven. Zijn film fictionaliseert de dagen rondom de steekpartij in huize Hissel. Raphaël Schaar (Matthieu Galoux) vindt kinderporno op de computer van zijn beroemde vader: advocaat François Schaar (Daniel Auteuil).

Zijn moeder Astrid (Emmanuelle Devos) blijkt al jaren een broos stilzwijgen te koesteren. Joachim Lafosse, gezeten in een chique hotelkamer in Parijs, heeft geen vragen nodig om geïnterviewd te worden. Met minimale aansporing begint hij een betoog dat staat als een blok basalt – zijn tolk maakt haastig aantekeningen.

Hij begon met het werk aan zijn „meest zenuwslopende” film tot nu toe in 2016. Hij was al jaren geobsedeerd door de zaak Hissel. „Ik las er heel veel over.

Vooral over de jongen. Hij groeide op in het oog van de media, met een vader di.