In het Westen gold Israël decennia als een westers land dat toevallig wat ver naar het oosten ligt. Jaren geleden is zelfs wel eens hardop gefilosofeerd over een EU-lidmaatschap. Israël was immers een stabiele democratie, een lid van de op regels gebaseerde internationale orde, al zorgde de steeds weer oplaaiende strijd met de Palestijnen wereldwijd voor tweespalt.

In zijn ijver de vijanden van Israël te verslaan, tart de regering-Netanyahu al weer een jaar lang dagelijks die internationale orde, haar principes en haar organisaties. Is Israël nog steeds ‘one of us’? Zuid-Afrika daagde Israël voor het Internationaal Gerechtshof op verdenking van schending van het Genocideverdrag. Israël vond de aantijging absurd: het was er niet op uit Palestijnen systematisch te vermoorden, maar wil Hamas onschadelijk maken na een terreuraanval.

Een tussenvonnis droeg Israël op alles te doen om genocide te voorkomen. Het Hof keek ook naar het gedrag van Israël in de Palestijnse gebieden die het sinds 1967 bezet houdt. Zo’n beetje alles wat Israël in de bezette gebieden heeft gedaan, is in strijd met internationaal recht.

De Israëlische aanwezigheid was onrechtmatig en moet zo snel mogelijk beëindigd worden. Israël, oordeelde het Hof, respecteert het Palestijnse recht op zelfbeschikking niet. Dat verbaast misschien niet, maar het staat nu wel zwart op wit.

Na Gaza en de Westelijke Jordaanoever richt de aandacht zich nu op Libanon, waar Israël jacht maakt op Hezb.