In de tuindeur zitten gaten door granaatscherven, net als bij omliggende woningen. De deur zelf zit op slot. De bewoner doet niet open of is niet thuis.

Hier woont, zeggen inwoners van het Zuid-Oekraïense dorp Tsjornobajivka, een collaborateur. Die nog altijd vrij rondloopt. Hij stemde, vertellen ze, tijdens de Russische bezetting van het dorp in een nep-referendum voor aansluiting bij Rusland en liet zich met Russische symbolen fotograferen.

Natalija Stepanenko vraagt zich af waarom deze dorpsgenoot onbestraft blijft. Ze draagt een wit shirt met het wapen van Oekraïne en zonnebloemen erop. In Tsjornobajivka weeft Stepanenko (54) samen met andere vrouwen van rond haar leeftijd in een houten gebouwtje camouflagenetten in opdracht van legerbrigades.

In de lente en zomer maken ze groene netten, in de herfst bruine en in de winter witte. Aan de muur hangen vlaggen van brigades als dank. Stepanenko komt die ene dorpsgenoot weleens tegen op straat, zegt ze frutselend aan het net.

„Hij slaat dan zijn ogen neer. Want hij begrijpt dat hij schuldig is. Hij is meerdere keren meegenomen door de veiligheidsdiensten, maar ze lieten hem gaan wegens gebrek aan bewijs.

Nou goed, het is niet aan mij om te beslissen of hij schuldig is.” Niet alleen in Tsjornobajivka, in de zuidelijke provincie Cherson, zitten de Oekraïense overheidsdiensten achter vermeende collaborateurs aan. Door heel Oekraïne jagen ze intensief op hen.

Voortdurend berichten het Openbaar Ministerie en de SBOe, de .