Trossen kleurrijke bloemen die van het papier afspatten als een waterval: in een antiquariaat in Amersfoort lagen in een hoek op de grond zo’n dertig tekeningen van Javaanse bloemen, vruchten en allerlei soorten planten. Het papier was deels verpulverd en de bijbehorende, botanische tekst nauwelijks te lezen. Maar de afbeeldingen waren ongeschonden, de kleuren helder en stralend.

Dat was twintig jaar geleden. Over de herkomst was weinig te zeggen, vermoedelijk uit een oud klooster. Boekenverzamelaar en liefhebber van natuurlijke historie David Coppoolse (64) herkende „meteen de kwaliteit van de botanische afbeeldingen”.

Coppoolse noemt zichzelf amateurbotanicus en dito boekenverzamelaar, zijn bibliotheek telt 25.000 titels. Van huis uit is hij klassiek musicus, hij studeerde compositie en piano aan het Utrechts Conservatorium, maar de liefde voor de piano veranderde in een grote boekenliefde.

Coppoolse kocht de veertig bladen voor een tientje per afbeelding. Daarvan waren er dertig in goede staat, die liet hij inlijsten. Maar wie had ze gemaakt? Met de ontdekking van deze halfvergane schat begon een zoektocht naar de tekenaar.

De speurtocht voerde hem en zijn compagnon Marcel van Dorst langs archieven, antiquariaten en botanische bibliotheken, ze spraken professionele plantkundigen, raadpleegden via Delpher kranten, advertentiebladen en ander drukwerk. De platen bleken zo’n anderhalve eeuw oud en veel kostbaarder dan een tientje per stuk. Achter de collectie ging illu.