Met het derde, afsluitende deel van Sari heeft de Nederlandse stripmaker Johan Neefjes (1970) een puike prestatie geleverd. Zijn verhaal van het Japanse schoolgaande meisje Sari, dat de strijd aangaat met reuzenmonsters, is een strip die vriendelijk, energiek en vooral ijzersterk is. Het leest als een trein, is spannend en grappig; werkelijk alle hokjes worden aangevinkt voor kinderen vanaf elf jaar.

Waarom het zo goed is, blijkt uit de flaptekst. De puinhopen van Sari bevat alles wat Neefjes zelf fascineert: de Japanse jongerencultuur, kaiju (reuzenmonsters zoals Godzilla) en Super Sentai (een klassieke Japanse tv-serie rond gehelmde superhelden). Hij kan zich uitleven in de onderwerpen waar hij zelf ook warm van wordt.

En dat zie je terug. Sari is een spring-in-’t-veld, gestoken in een traditioneel Japans schooluniform, met een plooirokje dat volgens haar ieder jaar een centimeter korter wordt. Ze woont samen met haar vader, die brandweerman is.

Hun huishouden is een chaos, Sari is op zichzelf aangewezen en rent zich een slag in de rondte om haar leventje op orde te houden. Haar gezichtsuitdrukkingen staan steevast in de overtreffende trap. Veel rust is haar niet gegund: op school wordt ze achterna gezeten door twee vreemde meisjes die liedjes over haar zingen en het stadje waarin ze woont, wordt om de haverklap opgeschrikt door groteske monsters die met elkaar vechten en een bende achterlaten.

Alles is één grote puinhoop. Neefjes werkte een behoorlijke tijd aan de me.