Na enkele moeilijke maanden werd Oscar and the Wolf als een held onthaald op de slotdag van de Lokerse Feesten, hij bedankte met een concert dat zo naast Remco en Nafi in het jaaroverzicht kan. Ook Froukje, Joost, Elmer en Chibi Ichigo lieten mooie dingen horen, elk vanop hun eigen plekje in de marge van de mainstreampop. Negen dagen nadat de negenenveertigste Lokerse Feesten waren afgetrapt door onder anderen Regi, Pommelien Thijs en Clouseau, stonden op de slotdag Oscar and the Wolf, Anne-Marie en Joost bovenaan de affiche.

Beginnen en eindigen met popmuziek, is de summierst mogelijke samenvatting, maar Joost is toch een ander beestje dan Regi en dat Max Colombie (★★★★☆) luttele uren voor zijn show in Lokeren een concert in het Sportpaleis mocht aankondigen, maakt van hem nog geen Koen Wauters. Dat Colombie met zijn donkere, ongrijpbare sound zo’n groot publiek voor hem heeft weten te winnen, pleit voor hem. Dat hij dat nog altijd heeft, is des te straffer.

De zanger ging door een dal, werd door de drank- en drugsduivels meermaals bij de glitterende kraag gegrepen . Deze zomer moest die van de terugkeer worden: (nog) niet in Werchter en Kiewit, wel op onder meer Dour en dus op de Lokerse Feesten. Het openingsbeeld was zonder meer indrukwekkend, met centraal op het podium een metershoge kubus waarop Colombies hoofd werd geprojecteerd.

Op de tonen van ‘Warrior’ werd de echte Max zichtbaar, bovenop de kubus. Keizerlijk, groots, ongenaakbaar. Een knap beeld, nog.