Marioepol, Bachmoet, Avdiivka, Vovtsjansk, Toretsk, Pokrovsk, Voehledar; het is maar een greep uit de Oekraïense steden die de afgelopen tweeënhalf jaar leegliepen, omdat er voor de bewoners geen veilige plek meer was vanwege de aanhoudende Russische bombardementen en granaatbeschietingen. De meeste huizen zijn bovendien al vernietigd. Ook Koepjansk, gelegen aan beide oevers van de Oskil-rivier in het noordoosten van het land, lijkt er nu aan te moeten geloven.

Het strategisch gelegen spoorwegstadje, dat voor de Russische invasie zo’n 26.000 inwoners telde, ligt in de regio Charkiv, zo’n honderd kilometer ten oosten van de gelijknamige stad. Oleh Synjehoebov, gouverneur van de regio, zei dinsdag dat de autoriteiten niet langer kunnen garanderen dat de watervoorziening en het elektriciteitsnet op de oostelijke oever van de Oskil worden gerepareerd voor de bewoners, „vanwege constante granaatbeschietingen”.

Reparateurs komen „onmiddellijk onder Russisch vuur” zodra zij aan het werk willen. Dat Koepjansk opnieuw wordt bedreigd door de Russen – de stad was na de inval in 2022 al enkele maanden bezet – staat symbool voor de ongelijke strijd die Oekraïne dit jaar voert tegen de Russische invasiemacht. Langs de hele oostelijke frontlijn rukken Russische eenheden op; dat gaat nooit snel, en vaak ten koste van enorme verliezen – maar de beweging is steeds hetzelfde.

De Oekraïense strijdkrachten moeten zich steeds verder terugtrekken. Met de winter in aantocht.