Zorgvuldig vouwt gids Jair Beltran een landkaart van het dorp Aracataca open en vertelt aan een toerist welke plekken hij zeker moet bezoeken in dit geboortedorp van de beroemde schrijver Gabriel García Márquez. Gekleed in een militair pak uit de vorige eeuw, met medailles en een vlag, is Beltran getransformeerd tot Kolonel Aureliano Buendia, de hoofdpersoon uit het wereldberoemde boek Honderd jaar eenzaamheid van García Márquez. Na uitleg salueert hij naar de uit Milaan afkomstige Giampeiro Rossi (60), die het hek van het geboortehuis van Gabriel García Márquez – nu een museum – open duwt.

„Tot ziens Kolonel”, groet Rossi terug, en citeert dan hardop de eerste regels uit de beroemde bestseller. „We zien elkaar, vele jaren later, als u voor het vuurpeloton staat.” Deze week begint bij Netflix de verfilming van Honderd jaar eenzaamheid , volledig opgenomen in Colombia, in het Spaans en met een Colombiaanse crew.

Het boek uit 1967 waarmee de in 2014 overleden Nobelprijswinnaar García Márquez de wereld veroverde. Een kroniek over de familie Buendía, waarbij een vloek die over de familie hangt, een terugkerend thema vormt bij opeenvolgende generaties. De stamhouders, het echtpaar Úrsula Iguarán en José Arcadio Buendia stichten in het boek het denkbeeldige en mythische dorp Macondo „aan de oevers van een snelstromende rivier die zich met haar doorschijnende wateren over een bedding spoedde van gladde stenen, wit en enorm als prehistorische eie.