Negen op de tien kinderen met de diagnose schildklierkanker worden gelukkig weer beter. Maar de behandeling, waarbij de schildklier wordt verwijderd, heeft een vervelende bijwerking: tijdens de operatie kunnen de kleine bloedvaatjes van de zogenoemde bijschildklieren beschadigd raken. Zonder bloedtoevoer gaan de bijschildklieren kapot, en dat is gevaarlijk.

Promovendus Daniël van de Berg onderzocht vanuit het Emmaziekenhuis van Amsterdam UMC, samen met het UMC Groningen en het UMC Utrecht, of dat beter kan, met een infraroodcamera. Bijschildklieren zijn kleine kliertjes in de hals, naast of achter de schildklier. De meeste mensen hebben er vier, bij volwassenen ter grootte van een rijstkorrel.

De klieren produceren bijschildklierhormoon (parathormoon, PTH), dat de aanmaak van calcium aanstuurt. Gaan de bijschildklieren kapot, zoals gebeurt bij één op de zes kinderen na een schildklieroperatie, dan moeten ze levenslang medicijnen slikken om dat calciumtekort op te vangen. De kans op nierfalen, hart- en vaatziekten of een ander soort kanker op latere leeftijd is aanzienlijk hoger dan bij mensen met functionerende bijschildklieren.

„Bij kinderen is de kans op beschadigde bijschildklieren veel groter dan bij volwassenen”, zegt Van de Berg. „De kliertjes zijn nóg kleiner en zien er anders uit. Zelfs voor een ervaren chirurg is het heel moeilijk om tijdens de operatie in te schatten of de klieren nog goed doorbloed zijn.

” Als de chirurg vermoedt dat alle vier de kli.