Museumbezoekers worden in de hal van Museo Thyssen-Bornemisza in Madrid verwelkomd door Familie in een landschap (1645-46) van de Nederlandse schilder Frans Hals. Het is een portret van een welvarend Nederlands gezin met twee kinderen die in prachtige kleding poseren in een uitgestrekt natuurgebied. ‘Charismatisch’, ‘saamhorigheid’ en ‘intiem’ zijn termen die werden gebruikt om het werk van Hals te omschrijven.

Maar er werd niets gezegd over het zwarte jongetje dat tussen hen in staat, gekleed in een rood pak met een witte kraag. „Kunstcollecties worden vaak vanuit een eurocentrisch perspectief benaderd”, zegt curator Andrea Pacheco González. „Wij willen daar met deze expositie verandering in brengen.

” Ze wijst naar de zwarte jongen, een tot slaaf gemaakte uit Ghana die als bediende voor de familie Ruychaver werkte. „Daarom is dit schilderij zo belangrijk voor ons. Het jongetje werd gebruikt om de witheid van de Nederlanders te benadrukken.

Hoe witter hoe beter en dat wordt zichtbaarder door hem erbij te plaatsen”, legt ze uit. „Het beeld van dat kind, dat je recht in de ogen kijkt, is krachtig. Ondanks de situatie waarin hij leefde als bediende.

En dat verhaal moet verteld worden.” De Chileens-Spaanse Andrea Pacheco González werkt al jaren als curator, onder andere bij het Thyssen-Bornemisza. Samen met de Colombiaans-Spaanse Yeíson López García deed ze onderzoek naar de etnisch-raciale diversiteit bij Spaanse culturele instellingen; zowe.