De verwarring begint meteen bij het omslag. De achterflap van Wat is nou waar? prijst het boek aan omdat we leven in een wereld „die wordt verscheurd door desinformatie en polarisatie”. Maar al op de eerste pagina’s verwijzen filosofen Rik Peels en Jeroen de Ridder, verbonden aan de Vrije Universiteit, die verscheurdheid naar het rijk der fabelen: het valt best mee met de ergste polarisatie en nepnieuws is „van alle tijden”.

Maar, zeggen ze, juist in alle verwarring erover is helder denken geboden. Akkoord, maar wat is dat precies? Regels om „helder te denken” suggereert een cursus logica, argumentatieleer of taalfilosofie – maar die ontbreken. Het boek is bedoeld „voor mensen die zich afvragen hoe je in verwarrende tijden je mening op een niet-verwarde manier kunt vormen”.

Het gaat dus om meningen. Maar meningen, zeggen we Plato na, zijn iets anders dan kennis en komen anders tot stand, niet alleen door denken. Dat weten de auteurs ook wel, toch beweren ze dat het hen gaat om „waarheid”, een begrip dat „doel” heet van „goed denken” én van meningsvorming – en dan is de verwarring compleet.

Leidt goed denken tot ‘ware’ meningen (de auteurs gebruiken ook de niet-synoniemen „overtuigingen” en „opvattingen”)? Waar en onwaar onderscheiden is knap lastig, beseffen ze terdege, dus bij nader inzien gaat het er eerder om de „kans” te vergroten dat je „opvattingen” waar zijn. Daarvoor presenteert het boek zeven „denkregels”, v.