Ik bin a veartig joar boerin en de leste joar’n bang maakt vuur stikstof en de grote wolf, mear noe is d’r ne knut van 2 millimeter den oons vee kraank, en zeulfs dood maakt. Het leed dat blauwtong het. Gen vekaansie of komkommertied, op’n boer is ’t zoorg’n daj de kraanke beeste in de been’n hoalt.

En meest tieds koomp de koo d’r wier duur. Mear mangs zeej’n knoestig kleed bie oons an de stroat ligg’n, dan is de koo doodgoan. Roza 37 (‘t was zunne vromme koo.

.) lig onne dat kleed um ophaald te wörd’n duur de kedaverwaag’n. Het leed dat blauwtong het.

Ik hoal van ’n krönnenzommer, mear dit joar kiek ik oet noar de earste nachtvorst den de knutt’n koald maakt. Vromme koo = lieve koe; krönnenzommer = nazomer, als kraanvogels (krönnen) vertrekken Op zuik nao ein spesjaal kleur tesj leip ich winkel in, winkel oet. Wie ich bie ein kleierzaak in leip vroug ich „Höb geer ouch sjouwertessje?” De verkuipsder „Mein-se douchemutsje?” Ich: „Uhhhh.

...

.huh???” „Veur in de shower.” Sjouwertesj = schoudertas; kleier = kleren Der ston ain advertentie in het Dagblad van het Noorden : schiere motor te koop bie het Munterdammerdaip.

Ik dee ain te leeg bod. Dei vent zee : „Ik schoef hom nog laiver in ’t daip..

.” Schier = mooi; te leeg = te laag Slûm kniên Vae woeëne as gezin nôw al hieël wat jaore in Holland, en oes wichter zeên heej ouch geboeëre. Vae kalle gewoën plat ónger ein, mer zoeewaal met de kniên dae vae dae.