Eind negentiende eeuw schreed keizerin Sisi van Oostenrijk langs de waterval van Bad Gastein. Een paar decennia eerder sjokte ook Franz Schubert door het kuuroord in het Salzburgerland. Over de warmwaterbronnen van Bad Gastein wordt zeker sinds de veertiende eeuw gezegd dat die een heilzame werking zouden hebben.

Om aan de wens naar luxe van de kuurgasten tegemoet te komen, verrezen vanaf de tweede helft van de negentiende eeuw weelderige grand hotels in het Oostenrijkse Alpendorp. In de belle époque werd Bad Gastein ook wel het ‘Monaco van de Alpen’ genoemd. Honderd jaar later buldert de rivier de Gasteiner Ache onverminderd van de klippen in het centrum van Bad Gastein.

De hotelfaçades torenen links en rechts hoog boven het water uit. Alleen staat voor het Hotel Mirabel nu een al tijden ongebruikte puincontainer. De ruiten van het ooit sjieke logement zijn deels kapot of geheel verdwenen, de ramen van de begane grond zijn dichtgetimmerd.

Maar het luxehotel Straubinger, aan het centrale plein van Bad Gastein, ging in september vorig jaar juist weer open. In een lege hotelbar met veel goudkleurig fluweel wordt naast de onvermijdelijke apfelstrudel ook de dito sushi aangeboden. Van Bad Gastein wordt al jaren gezegd en geschreven dat het een revival meemaakt.

Tot een paar jaar geleden stonden bijna alle hotels er zo bij als het Mirabel, maar sinds een tijdje trekt het dorp weer investeerders. ‘Jonge en creatieve’ mensen (meestal een eufemisme voor veertig-minners me.