James van Percival Everett . Wat als De avonturen van Huckleberry Finn verteld zou worden vanuit het perspectief van de tot slaaf gemaakte Jim? Everett schreef een inktzwarte komedie die slim de dialoog aangaat met het originele boek en zijn impact op de westerse literatuur, en toch steeds toegankelijk weet te blijven. Een instantklassieker die zowel zijn problematische voorbeeld als de lezer uitdaagt en verrijkt.

Een vlam Tasmaanse tijgers is soms hilarisch, soms ontroerend, voortdurend verbluffend. Het is een boek waarmee je iedereen een plezier kan doen, van fans van humaninterestprogramma’s tot geschiedenisnerds. Deze journalistieke ontdekkingstocht vol poëtische weemoed piekert evenzeer over de toekomst als dat hij verhalen uit het verleden ter discussie stelt.

Daarnaast behoort Charlotte Van den Broeck zelf tot een met uitsterven bedreigde soort: een Nederlandstalige auteur die kan schrijven, steeds haar eigen ding doet, en daar een internationaal niveau mee bereikt. Laat deze vlam alsjeblieft niet doven. Het is nog even wachten op de Nederlandse vertaling van Mircea Cartarescu ’s Theodoros .

In het Roemeense origineel beslaat de eerste zin een halve pagina. In de vertaling van DeepL is die zin alvast de meest krankzinnige, geniale woordenbrij sinds Solenoïde (ook al van Cartarescu). 2025 wordt weer een mooi jaar voor vertaalde literatuur.

.