Het boeddhisme is in trek, zeker in het Westen – maar wat is het eigenlijk? Een religie, een vorm van psychologische wetenschap, een meditatiepraktijk? Hoogleraar Aziatische talen en culturen Paul van der Velde, een bekend auteur over boeddhisme, geeft stof tot denken – en soms antwoorden – op al die vragen in dit beknopte, heldere boekje. Aan bod komen leven en leer ( dharma ) van de historische Boeddha, het scholastieke ‘kleine voertuig’ ( hinayana ) en het meer volkse, ‘grote’ ( mahayana ), theoretisch en in praktijk. Leerzaam en prikkelend is vooral het slothoofdstuk over ‘modern boeddhisme’ en de verschillen met het klassiek-Aziatische.

In uitwisseling met de golf van Europese en Amerikaanse belangstellenden sinds de negentiende (theosofie) en twintigste eeuw (de hippiecultuur) is een nieuwe variant ontstaan die wel het navayana wordt genoemd, het ‘nieuwe voertuig’. Kenmerkend voor dat moderne boeddhisme is dat het „zwaar gepsychologiseerd” is en meditatie veel belangrijker vindt dan gebruikelijk was in Aziatische culturen, waar rituelen een grote rol speelden. Ook ziet hij een „vermenselijking” van de Boeddha, die traditioneel een bovenmenselijke status kent, en nadruk op boeddhistisch atheïsme.

Dat laatste is een misverstand, onderstreept Van der Velde, het boeddhisme ziet verlossing weliswaar niet als versmelting met iets goddelijks, maar kent wel degelijk een veelheid aan geesten, goden, hel en hemel. Alleen: ook de goden gaan een keer.