Arnold Vanderlyde won 40 jaar geleden brons op de Olympische Spelen van Los Angeles. De bokser uit Sittard werd meteen een landelijke bekendheid: "Als iemand mij te lief noemt, wordt mijn ego nog steeds geraakt." "Als je op mijn niveau hebt gebokst," vertelt de 61-jarige Vanderlyde, "kun je niet zachtaardig zijn.

Ik zie er misschien niet uit als een keiharde bokser. Dat was ik ook niet. Moest het hebben van mijn techniek, was een puncher.

En dat lukte aardig." Topsport Vanderlyde vertelt zijn verhaal in de tiendelige L1 serie Heldenverhalen. Daarin bezoekt Renee van Bommel Limburgse oud-topsporters en bespreekt met hen de route op weg naar de top, de pieken en dalen én hoe het nu met ze gaat.

Deel 1 en 2 gaan over Arnold Vanderlyde. Kijk hieronder naar Heldenverhalen. Opgroeien Bij het zien van de beelden uit de partij die hem de eerste bronzen plak opleverde, gaan de gedachten terug naar de Spelen van '84.

"Die beelden van de partij tegen de Canadees Willy de Wit had ik al heel lang niet meer gezien. Dat komt weer even binnen. Dat raakt me in mijn hart.

Ook 40 jaar later nog." Voor Vanderlyde lag de basis bij boksclub De Amateur in Munstergeleen: "Daar hebben ze mij grootgebracht, daar kon ik doorgroeien. En mede daardoor kon ik in LA als 21-jarige ook brons pakken.

Maar die plak, de eerste en meteen ook meest belangrijke, heb ik ooit uitgeleend aan een museum in Zwitserland. En nooit meer teruggekregen." Motivator In totaal pakte Vanderlyde driemaal brons op de Spelen.

Na.