Als bijzaken plots hoofdzaken worden, dan weet je het meestal wel. Zeker bij Feyenoord, de club waar de onderbuik nooit ver weg is en waar de achterban een zekere allergie heeft ontwikkeld voor fratsen en aanstelleritis. En dus is ‘het kringetje van Priske’ plots een item geworden.

De gewoonte van de Deense Feyenoord-trainer om na afloop van wedstrijden zijn hele team bij elkaar te roepen - als ware het een pupillenwedstrijd - en ze vervolgens heel driftig toe te spreken. Op zichzelf een futiliteit natuurlijk. Bij vier overwinningen had niemand zich er druk over gemaakt, maar dat is nou net het punt: de Rotterdamse goegemeente maakt zich er wél druk om.

Brian Priske is amper op weg met een compleet vernieuwde selectie, maar nu al klinkt het gemor dat vroeger alles beter was. Je kon het uittekenen. Iedere trainer na Arne Slot zou een periode van scepsis en chagrijn voor zijn kiezen krijgen in Rotterdam, maar nu dat exact gebeurt, lijkt het haast wel een soort self-fulfilling prophecy te zijn geworden.

Exact wat je vooraf kon voorspellen, leidt onherroepelijk tot het uitkomen van die voorspelling. Je zou haast medelijden krijgen met Priske, een keurige man die in keurige zinnen praat, maar die aan zijn water zal voelen dat de dingen uit zijn handen dreigen te glippen. In dat licht zou het kringetje - hoe onbenullig ook - zomaar een heikel punt kunnen worden.

Zaterdagavond in Groningen (2-2) klonk er al een hevig gefluit vanuit het uitvak toen Priske zijn manschappen na af.