Interview “Heerlijk.” Het kwam er spontaan uit, terwijl Harrie Lavreysen de cooling-down op de rollen deed met de gouden medaille van de teamsprint op zijn nek. In het bloedhete Velodrôme van Saint-Quentin-en-Yvelines had het Nederlandse trio op de finaledag tot tweemaal toe het wereldrecord verbeterd om zo soeverein de olympische titel van Tokyo te prolongeren.

“Ik heb echt genoten”, benadrukte Lavreysen. “We hebben hier zo lang naar toegewerkt. Onze laatste wedstrijd reden we in april.

Daarna hebben we een lange opbouw naar dit olympische toernooi gehad. De trainingskampen waren super. Heel de voorbereiding ging goed.

Vervolgens konden we lang taperen en hebben we veel op bed gelegen.” De laatste echte inspanning deden Roy van den Berg, Jeffrey Hoogland en Lavreysen twee weken terug tijdens hun trainingskamp in Stravanger in Noorwegen. Lavreysen: “Daarna zijn we nog een week in Apeldoorn geweest en vervolgens een week in Parijs.

We staan er weer op het goede moment. Ik moet zeggen dat we ook altijd vertrouwen in een goede afloop hadden. Ook de laatste trainingen op deze baan gingen super.

Je hoopt dat er niks fout gaat en dat we alle drie ons niveau halen. We hadden enorm veel vertrouwen in elkaar.” Toch verbaast het ook Lavreysen dat de Oranje ‘Bullet Train’ in de rit om goud en zilver onder de magische grens van de 41 seconden is gedoken naar 40.

949 seconden. “We hebben nieuw materiaal en de omstandigheden op deze baan zijn heel goed. Maar, dan nog.