Ze zit er al een tijdje, de reusachtige Petri. Niet het grootste konijn dat ze ooit in de opvang hebben gehad – locatiemanager van dierenopvang Het Knaagspoor in Ridderkerk, Saskia Burgering, noemt Nijntje, van 9,5 kilo. Maar met bijna 6 kilo is Petri toch wel aan de flinke kant.

Ze is een kruising tussen een Vlaamse reus en een Franse hangoor, denkt Burgering. Dat zou haar grootte én haar oren verklaren. Met die oren heeft ze wat problemen gehad, dat hebben ze bij de opvang onder controle gekregen.

Het is nu een kwestie van „in de gaten houden”, maar het schrikt mensen toch af, denkt Burgering. Ze zit er ondertussen al bijna een jaar. Ze was mogelijk gedumpt, of ontsnapt, zeker is dat ze door een kat is aangevallen in de tijd dat ze buiten heeft geleefd.

„Ze kwam helemaal onder de wonden binnen.” In de tussentijd is ze wel een keer geplaatst, maar toch weer teruggekomen, want ze „is niet te koppelen”, zegt Burgering. „Ze is zó gemeen tegen andere konijnen, ze is alleen maar op mensen gericht.

” Ideaal, zou je denken, zo’n gezellig konijn dat niet in een kooi maar met je in huis leeft, met je op de bank wil zitten. Maar konijnen worden door de Dierenbescherming alleen in een koppeltje geplaatst, of bij mensen die al een konijn hebben, zodat een nieuw koppel ontstaat. Dat is zo bedacht omdat de meeste konijnen, in tegenstelling tot Petri, juist wél een maatje willen.

In het verleden deed het Knaagspoor aan speeddates en koppelvakanties, maar daar is op.