In de oorlog had nazi-Duitsland treinen nodig. En een hoop ook. Er moest materieel, voorraden en troepen vervoerd worden.

De locomotieven in de ‘Baureihe 50’ bleken onverwoestbare werkpaarden, maar die waren luxe, met dubbel uitgevoerde beveiligingssystemen en zo. Er werden er ‘maar’ een kleine 3.200 van gebouwd, materialen raakten schaars.

De behoefte aan treinen werd er niet minder om. Daarom werd de Baureihe 52 ‘Kriegslokomotiv’ ontworpen, het even sterke maar vereenvoudigd uitgevoerde broertje van de 50. Zo’n 7.

000 werden er gemaakt. Daarvan staan er drie in Stadskanaal. Ze zijn door een aantal van de 160 vrijwilligers van Museumspoorlijn STAR liefdevol gereviseerd en stomen van het museumstation in Stadskanaal naar station Veendam, een rijksmonument.

Een afstand van vijftien kilometer. Het traject van Stadskanaal via Musselkanaal naar Ter Apel en de Duitse grens was in 1924 klaar. Maar personenvervoer werd in 1953 alweer gestaakt: zoals op zo veel plaatsen bleek de moderne autobus rendabeler.

Goederentransport reed nog wel op de lijn, tot 1990. Dat een deel van het spoor behouden bleef, is te danken aan een groepje Stadskanalers voor wie de spoorlijn belangrijke geschiedenis was. Zij verzamelden zich in de Stichting Stadskanaal Rail (STAR).

In 1994 reden ze hun eerste eigen trein over het traject. En dat doen ze nog steeds, heen en weer, voor iedereen die mee wil. Over een enkele rit doet de trein ongeveer 45 minuten, maar dat komt omdat hij niet sneller ma.