Achteraf vond kunsthistoricus Wies van Moorsel het jammer dat ze haar tante, Nelly van Doesburg, nooit gevraagd heeft naar háár rol in de kunstbeweging De Stijl. Vijftien jaar hebben ze elkaar gekend, maar het was pas tegen het einde van die tijd dat Van Moorsel de vaak onzichtbare positie van de vrouw in kunst en architectuur begon te bestuderen. Eind juli overleed Van Moorsel (1935-2024) op 88-jarige leeftijd.

Ze zou als kunsthistoricus uiteindelijk een pionier in het onderzoek naar vrouwen in de architectuur worden, maar ze is vooral bekend geworden door haar schenking van de nalatenschap van Theo van Doesburg aan de Nederlandse staat. De familiebanden waren niet bijzonder hecht geweest toen kunstgeschiedenisstudent Van Moorsel in 1960 naar de Parijse voorstad Meudon reisde om bij tante Nelly te logeren. Nelly was verliefd geworden op een kunstenaar.

Zoiets deed je niet, maar Nelly had het toch gedaan. Ze woonde in de atelierwoning die het toevluchtsoord had moeten worden van haar en haar man, de kunstenaar Theo van Doesburg. Maar Theo overleed zes weken nadat ze waren verhuisd, in 1931.

Nelly en Wies kregen vanaf dat moment een project: het archief van Van Doesburg moest op orde worden gebracht. Het was een rommeltje, vertelde Van Moorsel in 2021 aan de Groene Amsterdammer : „De tekeningen van Van Doesburg en het archief van De Stijl lagen gewoon in van die grote dozen van Dior – mijn tante had kleding van belangrijke huizen. Super onverantwoord, zou je nu zeggen.

.