Volgens een „asieldeal” tussen de regeringspartijen zouden Syrische vluchtelingen gerust teruggestuurd kunnen worden naar Syrië. Dat zou mogelijk dit jaar nog gaan gebeuren. Het besluit betreft zeker 15.

000 Syriërs in Nederland die nog geen verblijfsstatus hebben. Er wordt zelfs overwogen om nog eens circa 30.000 Syriërs die al wel een tijdelijke verblijfsvergunning hebben ook maar op het vliegtuig te zetten.

Het kabinet verzekert dat de gedwongen terugkeer van Syriërs alleen zal geschieden naar „veilige gebieden”. Maar zoals de Verenigde Naties onlangs ook al vaststelde , er bestaat niet zoiets als „veilige gebieden” in Syrië. Na een uiterst gewelddadige oorlog heeft het regime nu formeel gezien het meeste grondgebied in handen.

In deze gebieden deelt een rommelig amalgaam van staatsinstanties, geheime politie, milities en Iraanse en Russische militairen de lakens uit. Dit heeft ervoor gezorgd dat het strijdgewoel enigszins is geluwd. Maar dat wil niet zeggen dat burgers ongemoeid worden gelaten.

Integendeel, overal voert de veiligheidspolitie of mukhabarat , elkaar beconcurrerend met 17 afdelingen en aftakkingen, samen met de notoire 4de Legerdivisie, geleid door de broer van president Bashar al-Assad, keiharde repressie uit. Afpersing, arrestaties, marteling, executies en ‘verdwijningen’ zijn er schering en inslag. Zelfs Latakia, dat door het regime wordt voorgesteld als een baken van rust en als toeristische trekpleister , wordt geteisterd door s.