Nu het hoge woord eruit is – het redden van ABN Amro levert de staat onder de streep een verlies op – lijkt de pleister er ook snel te worden afgetrokken. Nadat minister van Financiën Eelco Heinen (VVD) vorige maand bekendmaakte dat rode cijfers onvermijdelijk zijn, heeft hij ingestemd met een verdere verkoop van de aandelen tot er een staatsbelang overblijft van 30 procent. Zes vragen over nationalisatie en herprivatisering van ABN Amro.

Dat er nu een bank genaamd ABN Amro in staatshanden is, kent zijn oorsprong in 2007. Toen werd een hele andere versie van ABN Amro, die wereldwijd kantoren had en voor grote multinationals werkte, in drie stukken geknipt. Twee delen van het oude ABN Amro werden overgenomen door Royal Bank of Scotland en Santander, het derde, Nederlandse deel door het Belgische Fortis.

Terwijl intern nog druk gewerkt werd aan de ontvlechting en inpassing van de bankonderdelen in de organisatie van de nieuwe eigenaren, brak in 2008 de wereldwijde kredietcrisis uit. Die bracht verschillende banken aan de rand van de afgrond. waaronder Fortis.

Mede veroorzaakt door de enorme overnamesom die het had betaald voor ABN Amro: 24 miljard euro. Onder leiding van toenmalig minister van Financiën Wouter Bos (PvdA) werd in oktober 2008 besloten om de Nederlandse delen van bankverzekeraar Fortis en ABN Amro-bank te nationaliseren. Inclusief rentelasten is de Nederlandse staat daar 27,8 miljard euro aan kwijt geweest, berekende minister Heinen de Kamer recent voor.

.