Interview Een stabiele nummer vier. Zo werd Nederland in de aanloop naar de olympische teamsprint bij de vrouwen genoemd. Het blijkt inderdaad dat Kyra Lamberink, Hetty van de Wouw en Steffie van der Peet een abonnement op deze ondankbare plaats net buiten de medailles hebben.

Ook op de Olympische Spelen kan de kloof naar het podium niet gedicht worden. Al heeft het Nederlandse trio wel een reuzenstap voorwaarts gezet. Het was daarom moeilijk om de emoties direct na afloop op een rij te zetten.

“Het gaat een beetje in golven”, zei Lamberink zo’n anderhalf uur na de race. “Aan de ene kant ben ik heel realistisch. We hebben er alles aan gedaan en veel harder gereden dan we ooit hebben gedaan.

Anderzijds, emotioneel gezien, is het een teleurstellende vierde plek.” De teamsprint bij de vrouwen werd immers op hoog niveau gereden. In de eerste ronde verbeterden Duitsland, Nieuw Zeeland en Groot Brittannië beurtelings het wereldrecord dat de Britten uiteindelijk naar 45s338 wisten te verscherpen met een gemiddelde snelheid van liefst 59.

553 kilometer per uur. Nederland kon in die eerste ronde China verslaan en klokte 45s798. Daardoor konden ze het tegen Duitsland opnemen in de strijd om de bronzen medaille.

In die strijd om eremetaal konden ze niet stunten. Op de olympische baan van Saint-Quentin-en-Yvelines bedroeg het verschil met de bronzen medaille slechts 29/100 ste van een seconde. En als je naar bijvoorbeeld de tijd van Nieuw-Zeeland kijkt, dat in de finale door G.