Het is vrijdag 27 augustus 1982. Als student Spaanse Taal- en Letterkunde in spe hoor ik vanuit het Academiegebouw Spaanse klanken. In de aula repeteert het ensemble Glosas liederen uit de Cancionero de la Colombina , een liedboek dat al vijf eeuwen wordt bewaard in de Biblioteca Colombina, pal naast de kathedraal van Sevilla.

Ik val met mijn neus in de boter: het eerste Festival Oude Muziek start gelijk met mijn studie in Utrecht. Tweeënveertig jaar lang ben ik een trouwe bezoeker: de laatste jaren als vrijwilliger maar ook als vertaler van de vele Spaanse liedteksten, waaronder dit jaar ook liederen uit diezelfde Cancionero . De cirkel is rond.

Vandaag heb ik maar één grote doch dringende klus: de mappen met alle concertinformatie klaarmaken voor de zes vrijwilligersteams, want morgen begint het festival. Beiaardier Frans Haagen geeft om 18.30 uur op de Domtoren het startsein voor het festival met het beiaardconcert Will you do the fandango? Maar mijn dienst begint al om 9.

00 uur. Podium bouwen in de Domkerk voor Adrián Rodriguez van der Spoel met zijn ensemble Música Temprana, die als artist in residence het – uitverkochte – openingsconcert voor hun rekening nemen. We zijn met z’n twaalven maar het is een van de grootste podia die ik ooit heb gebouwd en er moeten ook nog stoelen in vak 6 en 8 worden geplaatst, dus ik kan de generale repetitie van het satirische muziektheaterstuk Olé van Arthouse 17 in de Paardenkathedraal, waarvoor alle vrijwilligers zijn.