Een quick fix tegen misinformatie is er niet, maar het bestrijden kan wel degelijk Sociaal psychologen Jon Roozenbeek en Sander van der Linden onderzochten misinformatie. Wat doe je eraan? ‘Het is schokkend goedkoop om een website vol nepnieuws op te zetten.’ Misinformatie is een enorm maatschappelijk probleem.

De komst van internet en sociale media heeft dat probleem nog veel groter gemaakt. Een golf van misinformatie overspoelt de kiezer en op die manier zet het overal ter wereld verkiezingen op zijn kop. Het zijn dat soort vaak gehoorde, boude beweringen die sociaal psychologen Jon Roozenbeek (Universiteit van Cambridge en King’s College Londen) en Sander van der Linden (Cambridge) toetsen aan de huidige stand van zaken in hun vakgebied, in hun eerder dit jaar verschenen boek The Psychology of Misinformation .

Wie het boek leest, zou haast denken dat misinformatie niet zo’n belangrijk maatschappelijk probleem is. Via videoverbinding laten ze er evenwel geen misverstand over bestaan: “Als we de balans opmaken zijn we allebei van mening dat misinformatie een serieus maatschappelijk probleem is, dat aangepakt moet worden”, zegt Van der Linden. “Maar we moeten ook zo redelijk zijn om toe te geven dat het soms lastig is om de directe invloed van misinformatie te bewijzen.

Daarvoor zou je tijdens een echte verkiezing of een echte pandemie een bevolking moeten indelen in een test- en controlegroep. Dat is gewoon niet mogelijk.” Met lede ogen ziet de onderzoeker aa.