In november vorig jaar zadelde de kiezer de nieuwgekozen Tweede Kamer op met een bijna onmogelijke opdracht. Het radicaal-rechtse blok werd groter dan ooit, dankzij de 37 zetels van de PVV. Er leefde een sterk verlangen naar verandering, bleek uit kiezersonderzoeken, omdat het politieke midden niet geleverd had.

Burgers zagen vele crises op zich af komen, en de gevestigde partijen hadden die niet kunnen oplossen. Mede daarom zijn veel kiezers uitgeweken naar de politieke rechterflank. Het kabinet-Schoof (PVV, VVD, NSC en BBB) mag nu deze tegenstelling proberen op te heffen.

Hoe ondankbaar die taak is, bleek al in de eerste dagen na het aantreden van het kabinet, toen de coalitiepartijen zich openlijk ruziënd door het debat over de regeringsverklaring knokten. En het zal ongetwijfeld de komende weken wéér moeilijk worden. Het kabinet moet deze week de begroting voor het komend jaar rond hebben, om de cijfers door te laten rekenen door het Centraal Planbureau (CPB).

Daarna moet het kabinet-Schoof een regeerprogramma afmaken, met daarin een uitwerking van de plannen voor de komende jaren. De eenheid zal stevig getest worden. Kiezers zijn bereid ver te gaan, zo bleek uit het Nationaal Kiezersonderzoek 2023 , dat in juli verscheen.

De onvrede is groot, en die onvrede uit zich niet alleen in de populariteit van de PVV. Kiezers zijn bereid telkens een nieuwe verlosser te omarmen. Alleen: telkens als ook die nieuwe verlosser beloftes niet nakomt, verdiept het wantrouwen zich.

E.