Iedereen die weleens is natgespetterd door een zich uitschuddende hond kent hem: de wet dog shake . Ook veel andere harige zoogdieren, waaronder beren, leeuwen en muizen, hebben zo’n kenmerkende draaiende beweging om zich droog of schoon te schudden. In Science onthullen Amerikaanse biologen de specifieke receptoren die verantwoordelijk zijn voor de reflex.

Opvallend is dat soortgelijke receptoren ook worden geassocieerd met liefkozende aaibewegingen – en met gekietel. In de harige huid van zoogdieren zitten meer dan tien verschillende gevoelszenuwcellen. Die geven bij mechanische prikkels (zoals het zetten van een stap of een aai over de huid) razendsnel signalen door aan het brein.

Eén type bestaat uit de zogeheten C-LTMR’s – de ‘lagedrempelmechanoreceptoren’. Die zitten in de haarzakjes en reageren sterk bij trage aanrakingen. Om te onderzoeken in hoeverre die C-LTMR’s betrokken zijn bij wet dog shakes en hoe de signalen in het brein precies worden omgezet in het uitschudgedrag, bestudeerden de biologen het proces bij muizen.

Vooral na het zwemmen, na te zijn natgespoten of te zijn bedruppeld met zonnebloemolie bleken de proefdieren de specifieke shakes te vertonen. Bij een druppel olie in hun nek schudden de muizen vooral in de eerste minuut frequent, waarbij elke shake bestond uit zo’n drie heen-en-weerbewegingen. Het uitschudden ging gepaard met krabben en vachtverzorging.

Druppels op de lage rug hadden een minder groot effect, en druppels op de dijen .