„ Tonight, we can risk everything ”, zegt dirigent Lorenzo Viotti vanaf het podium. Het wordt een avond met „veel energie” die „de vrijheid van emotie en de vrijheid van meningsuiting in muzikale zin” zal vieren. Dat zijn flinke beloftes voor een ‘Feestconcert’.

Het Nederlands Philharmonisch Orkest geeft er jaarlijks een aan het einde van het jaar: losse sfeer, blije muziek. Een concept dat de populaire chef-dirigent Lorenzo Viotti, voorstander van losse concertetiquette, als gegoten zit. Twee jaar geleden dirigeerde hij het feestconcert nog achter een drumstel.

Dit jaar neemt Viotti afscheid als chef, dus het is nog maar afwachten of we hem nog als feestdirigent terugzien. Geen drumstel dit jaar, maar wel blije muziek: korte mopjes opzwepende, enthousiaste, lyrische en swingende muziek met veel hoge sopraanuithalen en bulderende tenornoten van onder andere Bernstein, Weill, Glinka en Johann Strauss. Sopraan Julie Fuchs is er voor de hoge noten.

Ze maakte vorig jaar indruk als Cleopatra in Händels opera Giulio Cesare van De Nationale Opera, maar zingt nu veelkleurig onder andere ‘Je veux vivre’ uit Roméo et Juliette van Gounod en ‘Youkali’ van Kurt Weill. Ze vindt niet meteen de rust voor subtiliteiten, maar van de afscheidsaria ‘Il faut partir’ uit La Fille du régiment van Donizetti maakt ze een gelaagd hoogtepunt, dat langzaam van verwijt via geschrokken realisatie naar acceptatie verkleurt. Bulderen komt Joshua Guerrero doen, die je eerder.