Herfst is niet de beste tijd om insecten te zoeken. Toch zijn we op deze vroege oktoberochtend, vlak voor de eerste nachtvorst, op weg met jonge RAVON vrijwilligers Bas Raaijmakers (20) en Pepijn Lange (21). Want hier, in Nationaal park De Meinweg, op de grens van Limburg en Duitsland, ontdekten de twee vorig jaar een populatie van een tot de verbeelding sprekende nieuwkomer in Nederland: de Europese bidsprinkhaan ( Mantis religiosa ).

Met disproportioneel grote voorpoten en snelle bewegingen is de Europese bid-sprinkhaan de ninja onder de insecten. Met elke vervelling worden bidsprinkhanen groter, tot ze nauwelijks nog in een handpalm passen. Ze kunnen ook vliegen, al zijn ze daar niet heel erg bedreven in.

Daarnaast lijkt dit insect zich griezelig bewust van zijn omgeving; wanneer je er een observeert, staart deze je doodleuk regelrecht terug aan. De Meinweg is een combinatie van landschappelijke zeldzaamheden in Nederland. De vroegere mijnexploitatie van deze regio heeft nu plaats gemaakt voor glooiende heidevelden, heldere bosbeekjes en weelderige bossen.

Een plek voor nieuwe ontdekkingen. Individuele bidsprinkhanen zijn wel vaker waargenomen in de Meinweg, maar Raaijmakers en Lange ontdekten dat het in werkelijkheid een gevestigde populatie betreft. „Ik geloofde het eerst niet” zegt Raaijmakers.

„Een collega in het veld riep dat hij iets gevonden had. Het zal wel, waarschijnlijk weer een adder was mijn eerste gedachte, maar toen bleek het een bidsprinkhaan te zijn..