Hoogleraar mensenrechten Neve Gordon spreekt niet alleen uit academische ervaring. In Israël zette hij zich in voor de vredesbeweging en Arabisch-Joodse contacten. Vanuit Engeland, waar hij sinds 2012 woont en werkt, is hij actief in de beweging die oproept tot boycot van Israëlische instellingen en bedrijven.

In de jaren tachtig diende Gordon in het Israëlische leger en liep hij schotwonden op tijdens een gevecht aan de noordgrens. „Heb ik daar nog last van?” Hij lacht. „Ik heb een gat in mijn maag, een teen is eraf, ik heb van alles.

” Aan de vooravond van drie lezingen in Nederland, op uitnodiging van de groep Dutch Scholars for Palestine, vertelt Gordon in een online gesprek vriendelijk en doelbewust wat hij zijn publiek in Tilburg, Utrecht en Amsterdam wil voorhouden over ‘academische vrijheid in een tijd van genocide’, de titel van zijn lezing. Hij bekritiseert universiteiten om hun repressieve opstelling bij acties van docenten en studenten tegen de oorlog in Gaza en voor een ‘vrij Palestina’. U spreekt mogelijk ook bestuurders.

Wat gaat u ze vertellen? „Aan westerse universiteiten, ook in Nederland, zien we al bijna een jaar een clamp down [repressie] op geluiden en acties voor het leed van de Palestijnen, een wapenstilstand en respect voor het internationaal recht, en het verbreken van banden met bedrijven en instellingen die medeplichtig zijn aan genocide of een ongehoorde schending van mensenrechten. Ik was voorzitter van de commissie voor ac.