Op 22 augustus 2017 begon Jonas, die als chauffeur werkte, zijn werkdag kerngezond. Tijdens de middag werd hij echter onwel en vertoonde symptomen zoals hevige hoofdpijn en braken. Een collega ging hem controleren en bracht hem naar het AZ Sint-Jan, waar hij werd onderzocht.

Ondanks de hoge koorts van meer dan 40 graden en verschillende testen, waaronder scans, werd er aanvankelijk geen diagnose gesteld. De artsen dachten aan een ontsteking van de maag- en darmwand, maar een antibioticakuur werd niet gestart. Jonas zou die nacht wel om de paar uur gemonitord worden.

Toen een verpleegkundige om 3 uur langs ging, trof ze zijn levenloze lichaam in bed aan. Een autopsie wees uit dat de snookerspeler stierf aan een zeer agressieve hersenvliesontsteking. Z’n familie bleef evenwel met veel vragen zitten.

Wat is er precies misgelopen? En kon Jonas echt niet meer gered worden? In november 2017 dienden ze een klacht met burgerlijke partijstelling in bij de onderzoeksrechter om uitsluitsel te krijgen. Na zeven jaar onderzoek verschenen de toenmalige spoedarts en assistent-specialist in september voor de rechtbank, samen met het afdelingshoofd van de dienst gastro-enterologie. Specialisten bevestigden dat de symptomen van Jonas atypisch waren, waardoor de diagnose lastig te stellen was.

Hoewel de spoedarts slordig was in de dossiervoering, oordeelden de rechters dat er geen direct oorzakelijk verband was met de dood van Jonas. Uiteindelijk werden alle drie de artsen vrijgesproken. Lees.