Drie Amsterdammers naar WK pencak silat: ‘Dit is onze identiteit’ Pencak silat mag in Nederland niet zo bekend zijn, voor drie Amsterdammers met een Indonesische en Molukse achtergrond zijn de wereldkampioenschappen in Abu Dhabi het hoogst haalbare. Ze weten het zelf, ze schamen zich er ook niet voor, maar waarschuwen wel even vooraf: wees welkom, maar er hangt in deze benauwde ruimte een muffe zweetgeur, sorry daarvoor. Geen woord aan gelogen.

Drie mannen, ingepakt met bescherming voor de romp, schenen en voeten, geven een hand en sparren daarna op hoge intensiteit met elkaar. Tegen de muur staan matten opgesteld als geluidsdempers. Terwijl twee van hen technieken op elkaar repeteren, zijgt de derde neer in de dojo van Sporthal Laan van Spartaan in Amsterdam.

De trainingssessie duurt van 11.00 tot 13.30 uur.

Pauzes houden ze niet of nauwelijks en vooral kort. Puffen. Hijgen.

Transpireren. Een handdoek gaat regelmatig over het gezicht om schoon te maken. Ondertussen geeft Minggus Hentzepeter (35), de alfaman én oudste van het drietal, aanwijzingen aan Sem Hentzepeter (31) en Zafir Salmah (18).

“Denk om je dekking!” Daarna: “Wees zuinig met de energie.” Later wanneer Salmah nauwelijks nog overeind komt: “Niet gaan hangen, je bent moe. Dat maakt je kwetsbaar.

” Dat is wel het laatste wat ze willen, kwetsbaar zijn. Op de wereldkampioenschappen pencak silat, van 18 tot 22 december in Abu Dhabi, kan dat zomaar directe uitschakeling betekenen. Pencak silat? Die ver.