Tussen de straatstenen van Ukkel groeit een nieuwe papaversoort die oorspronkelijk uit Marokko komt: de donzige klaproos. Te herkennen aan de dichtbehaarde, oranje bladeren. De klaproos of papaver groeide uit tot hét symbool van 11 november, zodanig zelfs dat ze in het Verenigd Koninkrijk weleens over Poppy Day spreken als het over wapenstilstandsdag gaat.

Op de slagvelden tijdens de Eerste Wereldoorlog stonden immers veel klaprozen in bloei, onder meer in Vlaanderen – zoals beschreven in het gedicht 'In Flanders Fields' van John McCrae. Ooit werd gedacht dat klaprozen groeiden op plaatsen waar mensen gedood waren en dat hun bloed door de plant werd opgenomen in de bloembladen, maar de waarheid is prozaïscher. “De zaden van de klaproos behouden onder de grond erg lang hun kracht om te ontkiemen en komen pas uit als ze aan licht worden blootgesteld,” legt expert Roosmarijn Steeman van Natuurpunt uit.

“Doordat de grond omgewoeld werd toen het gebied in een slagveld veranderde, konden de zaden kiemen en verschenen overal klaprozen.” De plantjes bloeien vandaag voornamelijk op verstoorde terreinen als akkers, bouwterreinen, spoorwegen en begraafplaatsen. “Eigenlijk zijn klaprozen onkruid, maar de bloemen worden vaak gespaard bij het wieden,” zegt Steeman, die daarom lachend spreekt over het “meest geliefde onkruid”.

Er bestaan verschillende soorten, maar de grote klaproos komt het meest voor. Haar bloemen zijn elegante verschijningen, met hun knalrode kleur .